Στη ρωγμή του χρόνου ,,,,

Πέμπτη 21 Μαΐου 2015

Κρισναμούρτι: "Ακούγοντας τον εαυτό σας"

Κρισναμούρτι: "Ακούγοντας τον εαυτό σας"

άλλωστε είχε πεί ...

"Δεν αγαπιομαστε γιατι δεν γνωριζουμε πως να αγαπησουμε. Τι ειναι η αγαπη? Η λεξη ειναι τοσο πολυ φορτωμενη και διεφθαρμενη που αποφευγω να την χρησιμοποιω.''


και......
σας αντιγράφω κι από τον '''εναλλακτικό ''
http://www.enallaktikos.gr/ar14967el-krisnamoyrti-akoygontas-ton-eayto-sas.html

Ερώτηση: Όταν είμαι εδώ και σας ακούω νομίζω ότι έχω καταλάβει αλλά όταν φεύγω από δω, παρόλο που προσπαθώ να εφαρμόσω όσα λέγατε, είναι σαν να μην κατάλαβα τίποτα.


ΚΡΙΣΝΑΜΟΥΡΤΙ: Ελπίζω να μη με θεωρήσετε αγενή, αλλά δεν είμαι εγώ που ακούτε. Εκεί βρίσκεται το λάθος. Τί λέει ο ομιλητής; Απλώς επισημαίνει κάποια πράγματα. Ο ομιλητής είστε εσείς που σκέφτεστε δυνατά. Για όνομα του Θεού, καταλάβετε αυτό το απλό γεγονός! Αλλά εσείς ακούτε τον ομιλητή κι έτσι αυτός γίνεται ηγέτης σας, γίνεται ο τρόπος για να κατανοείτε, ο οδηγός σας, ο δρόμος σας προς την κατανόηση – πράγμα που είναι φριχτό, απεχθές, επειδή έτσι εδραιώνετε την ιεραρχία της αυθεντίας.

Αυτό, λοιπόν, που κάνετε εδώ είναι να ακούτε τον εαυτό σας. Κοιτάζετε την εικόνα που ζωγραφίζει ο ομιλητής, που είναι η δική σας εικόνα, όχι του ομιλητή. Εάν έως εδώ είναι ξεκάθαρο ότι κοιτάζετε τον εαυτό σας, τότε μπορείτε να πείτε «Μάλιστα, βλέπω τον εαυτό μου όπως είναι και δεν θέλω να κάνω τίποτα γι’ αυτό» και τέρμα.

Αλλά εάν πείτε «Βλέπω τον εαυτό μου όπως είναι και πρέπει να τον αλλάξω», τότε αρχίζετε να δουλεύετε μέσα από ό,τι καταλαβαίνετε εσείς, πράγμα το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό από το να εφαρμόσετε ό,τι λέει ο ομιλητής.

Όταν θέλεις να δουλέψεις σκληρά, πέφτεις με τα μούτρα’ αν δεν θέλεις, είναι δική σου υπόθεση. Αλλά πρέπει να δημιουργήσετε έναν καινούργιο κόσμο, μια καινούργια κοινωνία, μια καινούργια ομάδα ανθρώπων, κι αυτό δεν μπορείτε να το κάνετε λέγοντας «Άκουσα τον ομιλητή και θέλω να ξέρω πώς θα εφαρμόσω όσα λέει». Δεν είναι ο ομιλητής που ακούτε, αλλά ο εαυτός σας’ και μπορεί ν’ ακούς τον εαυτό σου επιφανειακά, αδιάφορα, από περιέργεια ή προσεκτικά.

Όταν είσαι πραγματικά προσεκτικός, τότε έχεις την ενέργεια, το πάθος να συνεχίσεις να ακούς τον εαυτό σου’ κι αυτό είναι το μόνο που έχεις να κάνεις. Να ακούς τον εαυτό σου σημαίνει να μην προβάλλεις καμιά αντίσταση σε ό,τι ακούς. Δεν υπάρχει σύγκριση, ούτε να λες «Αυτό είναι καλό κι εκείνο είναι κακό» ή «Πρέπει να είμαι αυτό κι όχι εκείνο» – όλες αυτές οι βλακείες, οι ασήμαντες ανοησίες εξαφανίζονται. Μέσα σ’ αυτό το πάθος και την ενέργεια υπάρχει δράση – όλο αυτό το πράγμα είναι δράση. Δεν λες «Έχοντας ακούσει τον ομιλητή, θέλω να τα εφαρμόσω».

Δεν μπορείς να εφαρμόσεις αυτά που ακούς· αν το κάνεις γίνεται φτηνό, παιδιάστικο. Αλλά εάν καθώς μιλάει ο ομιλητής ακούς εσένα τον ίδιο, τότε μέσα απ’ αυτό τον τρόπο να ακούς έρχεται διαύγεια, έρχεται ευαισθησία· μέσα από αυτό τον τρόπο ν’ ακούς γίνεται ο νους υγιής, δυνατός. Όταν δεν υπακούς ούτε αντιστέκεσαι γίνεσαι ζωντανός, δυνατός, και μόνο ένα τέτοιο ανθρώπινο πλάσμα μπορεί να δημιουργήσει μια καινούργια γενιά ανθρώπων, έναν καινούργιο κόσμο.

Ένατη Δημόσια Ομιλία, Ζάανεν, 29 Ιουλίου 1965


Πηγή: www.awakengr.com
 
κι όσο για τα τρεχαλητικά μας
 
αρχίζω να προπονούμαι ξανά , μετά από τετράμηνο απουσίας.... από  τραυματισμό και είμαι πολύ χαρούμενος ....!