μετά το τριάντα χλμ. θα μπορέσω ν'ανοίξω ...? ή θα ''κρεμάσω'' ...?
ερωτηματικά πού απασχολούν κάθε μαραθωνοδρόμο πριν τον αγώνα ,άλλωστε η περίοδος του φορμαρίσματος χαρακτηρίζεται από το προαγωνιστικό στρές ,σκέψεις και συναισθήματα διαδέχονται το ένα με τ'άλλο ,αρνητικά και θετικά .
Ομως η συγκέντρωση στο στόχο και η προσοχή στις τελευταίες λεπτομέρειες πιστεύω ότι μόνο θετικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει , έτσι λοιπόν μ' αυτές τις σκέψεις ,ανησυχίες και φοβίες ,έκανα το τελευταίο μεγάλο κομμάτι (long run)
παρέα με το φίλο μου το Γιώργο ένα εικοσιπεντάλεπτο ζέσταμα και μετα στο δικό μου γρήγορο ρυθμό πενήντα λεπτά τρέξιμο πού στάθηκε ικανό να σβήσει φόβους κι ανησυχίες .Η θερμοκρασία στους πέντε βαθμούς Κελσίου αλλά ο αέρας εκεί στον περιβάλλοντα χώρο του Ο.Α.Κ.Α. ''ξύριζε'' ,προς το τέλος όσο σκεφτόμουν την προετοιμασία που έχω κάνει τόσο πιό καλά ένιωθα κι ασφαλής φυσικά γιά το αποτέλεσμα του αγώνα την άλλη Κυριακή εκεί στη Βαρκελώνη .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου