Οι πεταλούδες

Δεκαεννέα χιλιόμετρα ήταν η σημερινή προπόνηση στην ανατολική πλευρά της Πάρνηθας, ξεκινήσαμε  με την πρωινή δροσιά στις εφτά το πρωί από την ταβέρνα του ''Λεωνίδα'' κι αφού διασχίσαμε τα πρωην βασιλικά κτήματα περάσαμε την πηγή ''κιθάρα'' ανηφορίσαμε δεξια προς τις κορυφές κοντα στο πυροφυλάκιο των προσκόπων στο Κατσιμήδι .
  μού έκαναν μεγάλη εντύπωση  οι πολλές πεταλούδες σε πολλά κι απίστευτα χρώματα που είδαμε σήμερα  ιδιαίτερα κοντά στην περιοχή που βρίσκεται η  πηγή  ''κορομηλιά ''  . Δεν έχω ξαναδεί άλλη χρονιά τόσες πολλές 

Στην αρχαία Ελλάδα οι πεταλούδες ονομάζονταν «ψυχές», καθώς πιστευόταν ότι είναι οι ψυχές των νεκρών.

Στην ελληνική μυθολογία η Ψυχή, μια θνητή, απελευθερώθηκε από το θάνατο από τον Δία και η μυθολογική εικονοπλασία την αναπαριστά πολλές φορές με φτερά πεταλούδας. Απελευθερωμένο από τον θάνατο το σώμα της Ψυχής θα μπορούσε να πετάξει ελεύθερα στα ύψη, αναχωρώντας από τα δεσμά της χρυσαλίδας της μας λέει η Βικιπαίδεια

''''Με την ομορφιά της η Ψυχή ξύπνησε τη ζηλοτυπία της Αφροδίτης, γιατί τον ίδιο τον Έρωτα σαγήνεψε. Ο Ζέφυρος την μετέφερε σε μια ανθισμένη κοιλάδα, για να ζήσει σε ανάκτορο ονειρικό. Κάθε νύχτα συναντούσε εκεί έναν εραστή, που υποτίθεται ότι δεν έπρεπε να δει. Με τις κακόβουλες συμβουλές των αδελφών της ξύπνησε η περιέργειά της και προσπάθησε μ’ ένα λυχνάρι να δει ποιος μοιραζόταν το κρεβάτι της. Μια σταγόνα λάδι έπεσε πάνω στον θεό που πέταξε αμέσως μακριά. Έτσι άρχισε η φοβερή θλίψη, από την οποία θα μπορούσε να ξεφύγει η Ψυχή μόνο με την βοήθεια του Έρωτα. ''''

Στο μύθο η Ψυχή συνδέεται με την πεταλούδα και ο μύθος ερμηνεύεται βάσει αυτής της διπλής ιδιότητας. Είναι η ιστορία της ψυχής που αγγίζεται από τη θεία αγάπη, αλλά εξαιτίας των λαθών της πρέπει να υποβληθεί σε ορισμένες δοκιμασίες πριν επιτύχει την μακαριότητα της αθανασίας.

και στο τέλος συνάντηση στην πηγή με την υπόλοιπη παρέα  Παύλο,Δημήτρη,Αντρέα,Παντελή και τον συντρέχτη που μοιραστήκαμε τη σημερινή διαδρομή Κώστα .